Dişli çarkın yapıldığı malzeme, dişli sisteminin genel verimliliğinin yanı sıra dayanıklılık, aşınma direnci gibi özelliklerini de doğrudan etkiler. Bu yazımızda dişli üretimi için doğru malzemeyi seçerken dikkate alınması gereken faktörlere odaklanacağız.
Malzeme seçimini etkileyen faktörler
Malzeme seçimini belirleyen ilk ve en önemli faktör dişli çarklar şaka yük türühangi tekerleğin taşınması gerekecek. Yüksek mukavemet ve tokluk gerektiren uygulamalar için metal alaşımları gibi sertleştirilmiş çelik veya nikel alaşımları. Gürültünün azaltılmasına ve ağırlığa önem verilen daha hafif yük uygulamaları için genellikle üretilen tekerlekler kullanılır. alüminyum veya plastikten yapılmış.
Bir diğer önemli husus ise dişli çarkların çalışma ortamıdır. Yoğun aşınma, yüksek sıcaklıklar veya agresif kimyasallar koşullarında malzemenin korozyona ve aşındırıcı etkilere karşı dayanıklı olması gerekir. Bu gibi durumlarda özel alaşımlar paslanmaz çelikler veya fosfor bronzları.
Malzeme seçiminin teknolojik yönleri
Malzeme seçimi aynı zamanda dişli çarkın üretim sürecini de etkiler. Farklı malzemeler, örneğin tornalama, frezeleme veya sertleştirme gibi farklı işleme yöntemleri gerektirir. Örneğin sertleştirilmiş çeliğin işlenmesi, karbür veya elmas takımların kullanılmasını gerektirir ve bu da üretim maliyetlerini etkileyebilir. Öte yandan plastik ve alüminyum, daha hafif ve daha ucuz işleme tekniklerine olanak tanır. Bu nedenle malzeme seçiminin dikkate alınması önemlidir. Hem teknolojik hem de ekonomik gereksinimler üretim süreci.
Son fakat en az önemli olmayan husus ise malzemenin dişli sisteminin genel verimliliği üzerindeki etkisi. Yüksek sertliğe ve dayanıklılığa sahip malzemeler, dişli çarkın ve tüm sistemin ömrünü önemli ölçüde artırabilir, muayene ve parça değiştirme sıklığını azaltabilir. Ancak başlangıç maliyetlerini de artırabilirler. Bu arada, alüminyum gibi daha hafif malzemeler sistemin toplam ağırlığını azaltabilir ve bu da mobil uygulamalarda faydalıdır. Nihai malzeme seçimi sonuç olmalıdır performans, maliyet ve özel gereksinimler arasındaki denge Belirli bir uygulama için.