چرخ دنده در چرخ دنده ها و مکانیسم های دیگر مانند پمپ های دنده یا کوپلینگ دنده استفاده می شود. آنها عنصری جدایی ناپذیر از ماشین آلات و دستگاه های صنایع و صنایع مختلف هستند. عملکرد آنها بستگی به این دارد که از چه چیزی ساخته شده اند و دوام آنها چقدر است.
سخت شدن دنده
سخت شدن نوعی عملیات حرارتی است که از چندین مرحله تشکیل شده است. اولین مورد این است که یک ماده معین را تا دمای معینی گرم کنید. در حالت دوم ، باید در چنین شرایطی نگهداری شود تا ساختار آن بازسازی شود. اغلب آنها انتقال فاز هستند. مرحله سوم خنک شدن سریع است. انجام آنها در شرایط مناسب باعث ایجاد آنها در مواد می شود غلظت تنش که باعث افزایش سختی ، استحکام ، شکل پذیری ، کشسانی یا مقاومت در برابر سایش می شود. است با این حال ، این امر به قیمت شکنندگی یا کاهش پلاستیسیته بدست می آید. چرخ دنده ها اغلب با روش القایی - یک فرآیند بدون تماس که گرمای شدید و متمرکز تولید می کند - سخت می شود. اثرات خاص از طریق چرخه های گرمایش ، فرکانس و نوع محیط خنک کننده به دست می آید. سایر روشهای سخت شدن بسیار کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.
امکانات سخت شدن
طراحی یک گیربکس دنده ای مستلزم انتخاب ماده ای است که استفاده از آن باعث می شود که چرخ ها دارای استحکام و پارامترهای تکنولوژیکی مناسب باشند. نتایج عالی را می توان با چرخ های ساخته شده از فولاد آلیاژی کربوکاری شده ، منجمد ، خنک ، تثبیت شده و فقط سخت شده بدست آورد. کربوراسیون ، سخت شدن و نیتریدینگ روش هایی برای دستیابی به بالاترین ظرفیت بار در سطوح دندانی کار چرخ دنده ها است. با این حال ، همه این فرایندها می توانند بسیار پرهزینه باشند ، بنابراین معمولاً فقط سخت شدن سطحی فولادهای کم آلیاژ کافی است. به این ترتیب دندان هایی با سطح سخت شده و هسته الاستیک به دست می آید. چرخ دنده های سخت شده دارای روکش بسیار سخت و مقاوم در برابر سایش هستند که این امر باعث افزایش دوام آنها در محیط کار سخت می شود. عملیات حرارتی در برخی موارد می تواند باعث تحریف شود که باید با برش اصلاح شود.